Ղ. Աղայան «Լուսնահաչ»
— Հայրի՛կ, ինչու՞ մեր Բողարը
Միշտ հաչում է լուսնի վրան.
Մի՞թե պայծառ լուսնյակը
Մեկ վնա՞ս է տալիս նրան:
— «Ո՛չ, որդյակ իմ, ոչ թե վնաս
Այլ լույս, միայն լույս է տալիս,
Իսկ շանն՝ իբրև գայլի ցեղի,
Լույսը գիշերը դուր չի գալիս:
Բայց լուսինը խոմ չգիտե՞,
Որ իր վրան հաչողներ կան, –
Նա լուռ ու մունջ՝ բակ բոլորած՝
Շարունակում է իր ճամփան:
Մենք էլ, որդյա՛կ, լուսնի նման
Պետք է լույս տանք մութ աշխարհին,
Եվ համարենք, թե չենք լսում
Մեզ վրա զուր հաչողներին»:
Հարցեր և առաջադրաքներ՝
1.Դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերը և բառարանի օգնությամբ փորձի՛ր բացատրել։
Զուր-Արդյունք չտվող, իրեն չարդարացնող, ապարդյուն: Զուր ջանքեր:
Խոմ-իբր
2.Հայրը իրենց ինչի՞ հետ է համեմատում, դուրս գրի՛ր այդ տողերը և փորձի՛ր բացատրել։
Մենք էլ, որդյա՛կ, լուսնի նման
Պետք է լույս տանք մութ աշխարհին,
Եվ համարենք, թե չենք լսում
Մեզ վրա զուր հաչողներին»:
Հայրիկը իրենց համարում էր լուսնի նման որ լինեն լուռ ու մուռ շարունակել իրենց ճանապարհը , լուսավորեն մեր աշխարհը և ուշադրություն չդարձնեն շան հաչոցին:
3. Paint ծրագրով նկարի՛ր բանաստեղծությունը: